Baby met Down is welkom
Baby met Down is welkom
Het lijkt wel of de zwangerschappen de laatste jaren vooral in het teken staan van onderzoeken.Alle mogelijke testen bestaan er nu om maar uit te sluiten dat het kindje iets mankeert en dan hebben de meeste mensen het altijd over het Down Syndroom. Volgens mij omdat dat misschien de enige ‘afwijking’ is die ze kennen of waar mensen weet van hebben, maar ik kan je vertellen: met een kindje met het Down Syndroom ben je echt gezegend als je kijkt wat er allemaal nog meer mis kan zijn. Natuurlijk zijn er verschillen in de mate van het hebben van het Syndroom van Down en kan het ook heel erg zwaar zijn voor de ouders, maar het hoeft niet perse negatief te zijn.
Draagmoeder houdt het kindje met syndroom van Down, omdat de ouders hem niet wilden.
Mijn broertje heeft het Syndroom van Down en hij heeft altijd thuis bij mijn ouders gewoond. Als ik denk aan vroeger dan heb ik voornamelijk fijne herinneringen. Jacob (mijn broertje) hoorde er gewoon bij. Jacob ging in vakantie mee naar de camping en hij werd altijd door iedereen opgenomen. De spelletjes zoals ‘verstoppertje’ of ‘buskruit’ werden een beetje aangepast wanneer Jacob ‘m was. Jacob ging naar zijn eigen school en had eigen vriendjes, aan tafel werd er vooral om en met Jacob gelachen, want dat is het mooie aan hem: hij is en blijft altijd puur onzuiver. Hij past zich niet aan, omdat dat zo hoort. Loopt er een dikke mevrouw dan zegt hij daar wat van, maar heeft iemand een leuke hoed op, dan krijt diegene dat ook te horen.
Ik ben zelf in verwachting van nummer 1 en wij doen bewust geen testen. We zijn in verwachting van een kindje en ieder kindje is welkom. Mocht er iets heel ernstig mis zijn met ons kindje, dan zien we dat wel als hij of zij is geboren.
En heeft ons kindje “maar” Down Syndroom: dan is hij of zij van harte welkom!
