Als mensen het geslacht van je baby verkeerd zien. “Nee, het is geen jongen”
Als mensen het geslacht van je baby verkeerd zien. “Nee, het is geen jongen”
Toen ik na ons eerste kind – een jongen – in verwachting was van een meisje, kon ik het niet laten om los te gaan op de schattige jurkjes, de roze maillots, de roze mutsjes en roze dekentjes. Waarschijnlijk was ik ook een beetje hormonaal, maar we waren helemaal klaar voor dit meisje. Of eigenlijk moet ik eerlijk zeggen dat mijn man een jongen natuurlijk ook helemaal leuk had gevonden, dus ik denk dat ik de persoon was die mezelf een beetje liet gaan.
Toen onze dochter werd geboren waren we natuurlijk super trots, een lief baby’tje, die ondanks haar geboortegewicht van 3850 gram een klein popperig hoofdje had en zeker als ik de babyfoto’s vergelijk met die van mijn zoon.
Lees ook:
En dan liep ik met mijn dreumes aan de hand en ons pasgeboren meisje in de kar trots door de buurt. Ons meisje met een roze jasje, een roze dekentje en zelfs – ze had veel haar bij de geboorte – al met een speldje in. Ik kan me voorstellen dat voor sommige mensen, en zeker mensen die zelf nog geen kinderen hebben het niet altijd overduidelijk is wat er in de kar ligt, maar ik geloof niet dat al die mensen dan ook kleurenblind zijn. Zoveel mensen die reacties geven als ‘wat een lekker ventje is dat’ of ‘en, hoe heet hij?’. Nu kan ik er om lachen en begrijp ik niet waarom me dat zo raakte, maar nogmaals: de hormonen deden vast hun werk: in plaats van dat het lekker liet gaan, want wat kunnen mij die mensen schelen, ging ik er heel fel tegenin en liet ze duidelijk weten dat dit geen JONGEN was, maar een MEISJE.
Ik heb zelf ook nog wel eens dat ik twijfel, vooral als een kindje een beetje neutraal gekleed is en daar dus geen enkele hint uit krijgt. Maar dan stel ik een subtiele vraag zoals: ‘en hoe heet dit kleine schatje?’. Zolang het kindje geen Robin, Bobbie of een andere naam heeft waarbij het nog niet voor 100% duidelijk is, kom ik er in het gesprekje wel achter. Een trotse ouder vertelt graag over haar kroost en dan hoor je al snel een ‘haar’ of ‘hem’ in de zin.
Nogmaals: nu zou het me niks meer doen, maar destijds kreeg je me er echt mee op de kast.
Lees ook:
