Aanvoerder Zweeds voetbalelftal mist geboorte van dochtertje door WK
Aanvoerder Zweeds voetbalelftal mist geboorte van dochtertje door WK
De aanvoerder van het Zweedse voetbalteam, Andreas Granqvis, is gisteren voor de tweede keer vader geworden. Zijn vrouw beviel in hun thuisland van een dochtertje, Mika. Het tweede meisje voor het stel. Andreas was niet bij de bevalling, hij stond namelijk aan de vooravond van de WK kwartfinale-wedstrijd Engeland – Zweden (in Rusland) die vandaag zal plaatsvinden.
Dit gegeven leverde vanochtend een leuke discussie op tussen mijn man en mij. Waar ik me nog hardop afvroeg wat belangrijker is en waar wij in hun geval voor zouden kiezen – de voetbalwedstrijd meespelen of de geboorte van je kindje bijwonen – kende mijn man geen enkele twijfel: ‘de wedstrijd natuurlijk!’.
‘Natuurlijk’??? Okay, toegegeven, het is niet zomaar een wedstrijd. Een ‘best’ belangrijke wedstrijd zelfs. Maar de geboorte van je kind missen? Je eigen vlees en bloed? Waar je tot het einde der dagen mee verbonden bent? Voor wie je een voorbeeldfunctie vervult en aan wie je moet leren prioriteiten te stellen? Persoonlijk ben ik er nog niet over uit…
In ieder geval: Sofie, de vrouw van Andreas, vond het goed zo, Andreas zelf ook, dus dat is wat in dit geval telt. Neemt niet weg dat ik door mijn echtelijke discussie wel héél erg benieuwd ben geworden naar hoe jullie dat zouden zien.
Dus… stel: je man is profvoetballer en staat voor een van de belangrijkste wedstrijden in zijn leven en jij staat op het punt van bevallen op zo’n paar duizend kilometer afstand. Waar zouden jullie voor kiezen???
Hier wat verhalen van vaders die wèl bij de geboorte van hun kindje aanwezig waren ☺:
Papa Paul over zijn bevallingservaring
Papa Eric vertelt over de bevalling
Papa Jochem over zijn bevallingservaring
Papa Willem vertelt over de bevalling
Draagmoeder houdt het kindje met syndroom van Down, omdat de ouders hem niet wilden.
