6 manieren van baby-huilen ‘vertaald’ voor kersverse ouders
6 manieren van baby-huilen ‘vertaald’ voor kersverse ouders
Baby’s kunnen hun gevoelens en gedachten nog niet onder woorden brengen. Tot zover geen nieuws.
Als ze zich willen uiten of iets willen overbrengen wat ze dwars zit, dan zullen ze dat zo klein als ze zijn vooral doen door middel van huilen. En als kersverse moeder kan het je nog wel eens tot wanhoop drijven als je baby huilt en je géén idee hebt waarom (en geloof ons, de eerste maanden is het voor íedere moeder zoeken naar de oorzaak van het grote verdriet van haar kindje… knappe kop als je je kindje wel meteen kunt ‘lezen’ en begrijpen).
Maar gelukkig zijn er ‘baby-wetenschappers’ die in de verschillende huiltjes van baby’s zijn gedoken. Zij hebben er zogezegd een studie van gemaakt. Het resultaat: ze hebben 6 verschillende manieren van huilen ‘gedecodeerd’. En hoe fijn is dat!? Want als je de manier van huilen van je kind kunt ontcijferen, dan weet je ook wat je kunt doen om het huilen te stoppen. Halleluja!
Speciaal voor al die moeders die af en toe zelf de tranen in de ogen krijgen van het verdriet van hun bloedje, hierbij de vertaling van de verschillende huiltjes.
- “IK HEB HONGER!”
Huilt je baby op lage, ritmische toon en kun je er iets van herhaling in ontdekken, in combinatie met bewegingen zoals handjes of vingers in de mond stoppen, happende bewegingen terwijl hij zijn koppie draait (zeker als hij naar de borst draait is dat een duidelijk signaal), dan heeft je kind honger.
De oplossing: voeding! En liefst z.s.m.
- “IK BEN MOE of VOEL ME NIET TOP”
Als je kindje moe is of zich niet heel erg comfortabel voelt dan zal hij dat laten horen aan de hand van een beetje zeurend, aanhoudend, nasaal gehuil. En dat huilen zal zich opbouwen als hij niet geholpen wordt. Als hij moe is, dan zal het huilen gepaard gaan met rode wenkbrauwen, geeuwen of wegkijken. Als hij zich niet fijn voelt, zal het huilen wellicht gepaard gaan met een vieze luier of draaien en bewegen in een stoeltje waarin hij niet lekker ligt of zit.
De oplossing: gun hem zijn slaap in zijn eigen bedje of in een rustige omgeving. Of verplaats hem en breng hem weg van dat wat hem oncomfortabel laat voelen.
- “IK HEB HET GEHAD”
Als je kindje het gehad heeft met dat waar hij zich in, bij, onder of op bevindt, dan zal hij zich laten horen door middel van een zeurderige huil. Bevindt hij zich een drukke ruimte, dan zal hij zich wegdraaien van de drukte of zal hij zich (voor zover mogelijk vanuit zijn positie) proberen weg te draaien van dat wat hem stress oplevert.
De oplossing: Help hem een handje en haal hem weg van dat wat de irritatie oplevert.
- “IK VERVEEL ME”
Deze manier van huilen begint leuk: met een beetje kirren en van zich te laten horen zonder te huilen in de hoop op wat aandacht. Maarrr, komt die aandacht niet dan gaat het kirren over in een verontwaardigd hard gehuil, afgewisseld met jammerend gehuil.
De oplossing: simpel, een lekkere knuffel, kusjes, spelen…. Aandacht!
- “AU! BUIKKRAMP!”
Als je kindje krampjes heeft zal hij dat kenbaar maken door middel van intens verdriet, gejammer, gegil in combinatie met trappen van de beentje, scheetjes, verkrampte knuistjes en/of een hard buikje, meestal in de namiddag of avond, én – slecht nieuws – dit gehuil kan zomaar een paar uur aanhouden. Deze manier van huilen begint als je kindje zo’n week of 3 oud is, kent een top bij 6 weken oud en stopt ergens tussen de 3 of 4 maanden oud. Voor meer tips en tricks over krampjes lees ook dit artikel.
De oplossing: loop rond met je baby, probeer wat rek- en strekoefeningen te doen met zijn beentjes, pas indien nodig je eigen voeding aan als je borstvoeding geeft of kijk eens voor een andere fles en speen als je kunstvoeding geeft, probeer verschillende manieren van vasthouden en dan vooral manieren die wat tegendruk geven op zijn buikje, zorg voor afleiding. Maar eerlijk is eerlijk: het is ook gewoon iets waar je baby en jij even doorheen zullen moeten bijten, hoe vervelend ook.
- “IK BEN ZIEK”
Huilt je kindje op een beetje zwakke, nasale, jammerende manier alsof hij weinig energie heeft, in ieder geval te weinig om het volume op te krikken, dan is hij waarschijnlijk ziek. Zeker in combinatie met koorts, grijpen naar bijvoorbeeld zijn oortje, diarree, overgeven, huiduitslag of iets anders ongebruikelijks of alarmerends is de kans groot dat hij iets onder de leden heeft.
De oplossing: een kindje jonger dan 3 maanden oud hoort eigenlijk gewoon niet ziek te worden. Zelfs verhoging (een temperatuur tot 38,5 graden) is al niet okay. Dus is dat toch het geval, dan kun je maar beter naar de dokter gaan.
Voor iets oudere kindjes is het heel normaal om verhoging of koorts te hebben, maar als dat langer aanhoudt dat 2 dagen, of je vertrouwt het niet, ook dan raden we aan om laagdrempelig naar de huisarts te gaan. Liever een bezoekje te veel dan te weinig. En zo denken artsen er eveneens over, dus voel je geen overbezorgde moeder.
Wil je meer lezen en weten over het wel en wee van je kleintje, dan is ons boek Buskruit met EHBO echt een must have. Hierin staat alles, maar dan ook echt alles beschreven wat het lichaam van jouw bloedje kan treffen. En belangrijker nog, er staat wat je kunt doen om te helpen (of het euvel te voorkomen). Geschreven in samenwerking met de Koninklijke Nederlandse Vereniging EHBO. Als dát niet betrouwbaar is!?
