4 kinderen hoe doe je het?
Dagelijks wordt mij gevraagd hoe ik het in hemelsnaam aankan: 4 kinderen! De meesten vinden 1 of 2 kinderen al niet te doen, dus laat staan 4.
Ik kan natuurlijk een stoer verhaal ophangen dat ik geen zeikerd ben, nogal veel aankan, poeslieve kinderen heb, maar echt ik kan jullie vertellen: niks is minder waar!
Babydrukte
Ik kan nog als de dag van gisteren het gevoel terughalen toen onze oudste net was geboren. Ik belde mijn nichtje op een dag op en vroeg hoe zij – ook net een pasgeboren baby – op een dag zowel haar tanden kon poetsen, zich aankleden en dan ook nog af en toe even plassen. Ik vond het al een hele opgave om babylief te voeden, te verschonen, te wegen, weer te verschonen, weer te voeden, te verschonen (en dan nu z’n hele pakje, want hij plaste alles onder tijdens het verschonen). Ik had op een dag alleen maar oproepen gemist en laat staan dat ik ook maar enigzins doorhad wat zich in de wereld afspeelde.
De enige telefoontjes die ik pleegde waren naar mijn man of moeder en dat waren alleen maar opdrachten eigenlijk en vooral bij de drogist.
Even tussendoor
Nu met vier kinderen, waarvan de laatste net 3 weken oud, doe je de baby tussendoor. Ik sta gedoucht en aangekleed om half 8 beneden boterhamen te smeren, kinderen aan te kleden, snel zelf nog even een boterham eten, baby aan de borst en daarna huppetee naar school met z’n allen.
Verschonen op de achterbank
Overdag komt er kraambezoek en in tegenstelling tot bij de eerste, komen die allemaal met kinderen, véél kinderen, want iedereen is geïnteresseerd. Mijn eerste baby was van slag van een beetje bezoek, baby nummer vier weet niet beter. Hij wordt gevoed in een tennishal en verschoond op de achterbank van de auto. Er komen ongevraagd vingers in zijn mondje van nieuwsgierige kleutervriendinnetjes van onze jongste dochter, maar baby wordt hier niet ziek van. Terwijl dat bij de eerste wel het geval was. Of in ieder geval: dat dachten wij.
Fluitend
Dus het antwoord op de vraag: hoe doe je het? Nou, net als jullie. Bij de eerste en soms ook de tweede is het gewoon enorm wennen en daarna gaat het fluitend. Net als bij een streng dieet: je moet er even doorheen, maar als je eenmaal bezig bent, heb je niet eens meer in de gaten dat je het doet.
