Nina BUSKRUIT met... persoonlijk 20 okt 2017

In z’n blootje op het strand: heel normaal of not done?

Momenteel zijn we met ons gezinnetje in het buitenland, nog eventjes een par daagjes zon voordat we er weer een hele tijd op moeten wachten in Nederland.

Gisteren ging ik samen met onze jongste – 1 jaar oud – naar het strand. Hij heeft last van eczeem op zijn beentjes en het zeewater maakt de plekjes zichtbaar beter.

Hij liep rond in zijn zwemluier met daaroverheen een zwembroekje. Hij rende het water in en uit en had ontzettend veel plezier. Zijn zwembroek en zwemluier waren kletsnat en ik besloot hem even lekker in zijn blote billetjes rond te laten rennen, want wat is er nou lekkerder als je 1 jaar oud bent: je beseft je niet dat je in je blootje rondrent en zo worden die rode billetjes ook even gelucht. In ieder geval: dat dàcht ik.

Er zat een wat ouder echtpaar achter me en ik dacht al ze afkeurend naar me te hebben zien kijken, maar ik dacht dat het aan mij lag. Totdat de mevrouw – Engelstalig – naar me toe stapte en me vroeg of ik mijn kind een broekje aan wilde doen. Ik dacht dat ze een grapje maakte, maar ze was bloedserieus. Ze vond het niet kunnen dat ik mijn kind naakt op het strand liet lopen. Ik was zo overdonderd dat ik niet na kan vertellen of deze mevrouw zich zelf stoorde aan het zien van mijn zoontjes ieniemienie fluitje of dat ze me een slechte moeder vond om mijn kind zo aan de grote boze wereld te tonen.

Natuurlijk weet ik dat er gekken rondlopen, zou ik nooit een kind ouder dan 2 of 3 jaar in z’n blootje rond laten lopen, hebben ze normaal gesproken altijd kleren, maar kom op zeg: is de wereld dan zo verpest dat ik op mijn kop krijg als mijn eenjarige zoontje in z’n blote billetje steentjes in de zee aan het gooien is. Ik heb maar snel een broekje bij hem aangedaan, maar ik weet niet wie er gekker is: die vrouw of ik…