Komen en gaan

“Als belastingadviseur kom ik graag bij de mensen thuis”. Dat was vroeger een reclameslogan van een belastingmaatschappij. Als die slogan voor één beroepsgroep geldt, is dat wel voor de kraamverzorgenden. Eén van de leukste dingen van ons beroep is dat je elke week ergens anders bent. Andere mensen, ander huis, andere gewoontes, andere sfeer. Het is heel leuk en bijzonder om telkens weer een kijkje achter de voordeur van je medemens te mogen nemen. Maar het is ook spannend.

De laatste vrije dag voordat ik ga starten ben ik nog helemaal relaxed. Maar als  ik laat in de middag het telefoontje van de planner krijg met alle gegevens van het nieuwe gezin word ik een beetje onrustig. Waar is het, hoe moet ik rijden, kan ik het vinden, kan ik mijn auto kwijt, wat voor mensen zijn het, waar kom ik terecht. De volgende dag heeft de onrust plaatsgemaakt voor lichte nervositeit.Elke keer, elke week opnieuw. Al jaren. Maar zodra ik één voet over de drempel heb gezet en kennis heb gemaakt is dat gevoel weg. Of het nou een gezin is waarmee het klikt of niet, de spanning is over en ik ga gewoon aan de gang. Ik vind binnen een kwartier mijn weg door het huis, weet waar alles staat en hoe de keuken is ingedeeld.

Tijdens het eerste gesprekje met het gezin wordt mij al heel snel duidelijk waar ik terecht ben gekomen en voel ik mij vaak helemaal op mijn gemak. Ik wéét dat het, meestal, zo gaat dus vanwaar die spanning van te voren? Omdat het gewoon spannend is. Wie komt er nou wekelijks in een ander gezin om daar een paar uur per dag te verblijven en te zorgen? Je moet, telkens weer, een middenweg vinden tussen jezelf blijven en je aanpassen. Dat vraagt veel flexibiliteit en kost energie. En als ik dan na mijn werkperiode weer afscheid moet nemen is dat soms óók weer lastig. Je heb vaak een band opgebouwd en je moet weer loslaten. Dat is niet altijd leuk. Maar ja, we komen en gaan. Zo gaat dat in ons vak. Maar dat wij bij zoveel verschillende mensen mogen zijn, mogen bijdragen aan een voor hen zo’n speciale week, dat is echt iets heel moois. Als je weggaat en iedereen is gelukkig en tevreden over hoe de week is verlopen en de mensen hebben het gevoel dat ze het alleen kunnen, dan is mijn doel weer bereikt.

Even een paar dagen uitpuffen en dan weer op naar het volgende gezin. De spanning stijgt weer…

Reageer op artikel:
Komen en gaan
Sluiten