Het geslacht van je baby: wel of geen verrassing?

Toen wij geboren werden was het heel normaal dat je als ouders het geslacht niet wist tot de bevalling. Ik ken zelfs meerdere verhalen dat er niet een, maar ineens twee kinderen werden geboren zonder dat de moeder daar weet van had.

Tegenwoordig kunnen we al heel vroeg met grote zekerheid weten of we de babykamer blauw of roze moeten schilderen. Maar is dit eigenlijk wel leuk of zouden we het net als vroeger gewoon moeten laten gebeuren? Een kind is een kind en eigenlijk kun je er ook niet meer zoveel aan veranderen als je net gehoord hebt wat het geslacht is. Ik zie het al voor me: ‘eh dokter, we hebben al twee dochters, kunt u er echt geen jongen van maken?’.

Een zwangerschap heb ik niet gekeken wat het was, al geloofden mijn vriendinnen mij niet, want ze weten hoe nieuwsgierig ik ben. Wel heb ik de hele zwangerschap aan iedereen gevraagd wat ze dachten dat ik kreeg, niet dat daar iets zinnigs uit komt, want de meesten denken het te weten, zeggen maar wat of hebben ook geen idee.
Toch voelde ik de hele zwangerschap dat het een meisje zou worden. Sterker nog, we hadden niet eens een jongensnaam. En inderdaad bij de bevalling bleek het een meisje. Het moment van bekendmaken aan vrienden en familie was wel een klein beetje meer bijzonder dan bij de andere kinderen, omdat niet alleen de naam, maar ook het geslacht een verrassing was. Toch wist ik bij de zwangerschap erna niet hoe snel ik moest vragen of ze al ‘iets’ zagen en ja hoor, met 10 weken kon de meneer (!) mij al vertellen dat er ditmaal een jongetje in mijn buik zat!

Reageer op artikel:
Het geslacht van je baby: wel of geen verrassing?
Sluiten